NIKI COTTON

My practice reflects the fracturing & fragmenting of self that occurs through being a mother; the wrestling of time to be an artist & looking at the stereotypes of both.

I build my surfaces & installations through a collage of multi-media collections in colour & marks. Taking in the macho ideals of gestural painting through to the more feminine domestic form of stitch & collage; work that is both on a giant scale that towers over the viewer standing in front of it & also not afraid to be something small enough to wear on your finger.

Referencing the pop culture & music of the 80’s & 90’s that I grew up in whilst taking in punk & Americana. Think shoulder pads, rhinestones, neon tubing, typography, fluorescent colours exploding around you in a cacophony of form. A visual voice that echoes the madness of juggling an over full life where I feel like a cake that doesn’t have quite enough slices to go around all the people at the party.

 

 

 

Mae fy ymarfer yn adlewyrchu'r torri a'r darnio o'r hunan sy'n digwydd drwy fod yn fam; yr ymrafael gydag amser i fod yn artist ac edrych ar yr ystrydebau o'r ddau.

 

Rwyf yn adeiladu fy arwynebeddau a'm gosodweithiau drwy collage o gasgliadau aml-gyfryngol mewn lliw a marciau.  Gan gymryd i mewn y delfrydau macho o baentio ystumiol drwodd i ffurf fwy benywaidd domestig o bwytho a collage; gwaith sydd ar raddfa anferthol sydd yn ymgodi uwchben y gwyliwr sy'n sefyll o'i flaen a hefyd ddim yn ofnus i fod yn rhywbeth ddigon bach i'w wisgo ar eich bys.

 

Gan gyfeirio at ddiwylliant pop a cherddoriaeth yr 80au y tyfais i fyny ynddo gan gymryd i mewn pync ac Americana. Meddyliwch am badiau ysgwydd, rheinstonau, tiwbiau neon, teipograffeg, lliwiau fflworoleuol yn ffrwydro o'ch cwmpas ar ffurf cacaffoni.   Llais gweledol sydd yn adleisio'r gorffwylltra o gydbwyso bywyd gorlawn lle rwy'n teimlo fel cacen heb ddigon o ddarnau i fynd o gwmpas pawb yn y parti.